با یاد و نام خدا
سلام. امیدوارم که همیشه موفق و سلامت باشید. زیاد وقتتان را نگیرم. تصمیم دارم مجموعه عکسهایی از دانش آموزانم را جمع آوری و وروی وبلاگ بگذارم. لطف کنید عکسهایی را که با همکلاسها و یا بامن در جشن روز معلم گرفته اید، برایم به آدرس ایمیلم بفرستید. ایمیل من هم این است : torkdez@gmaik.com . باز هم برایتان آرزوی سلامت و موفقیت دارم و امیدوارم از تعطیلاتتان نهایت استفاده را بنمایید. با سپاس
با یاد ونام خدا
تقویم در صفحه ای از صفحاتش، به تو می بالد و سال در روزی از روزهایش دست تو را می بوسد عزیز بزرگوار.
فرارسیدن روز معلم را به همه ی معلمین بخصوص همکارانم در آموزش وپروش مسجدسلیمان تبریک می گویم و برایشان آرزوی سلامتی و سربلندی دارم.
تبریک ویژه ای هم دارم به تمامی معلمینم در سالهای دورتر، آقایان موزری، قاسم اندیشی، سید صادق جلالی فر، منصورنیا، حاجیان، سارنج، جواد نصیری و ... .
جا دارد یادی هم از عزیزانی داشته باشم که دیگر در بین مانیستند زنده یادان محمدقاسم ارزانی ( معلم پایه ی اول ) صادق زاده ( دبیر زبان ) اسفندیار بابادی ( دبیر ریاضی ) شیرعلی زاده ( دبیرریاضی ) نیکمهر ( دبیر زبان )، مهدی گرامی، اولیایی، بهمن خسروی، خیبر حسین پور و یدالله بابادی که نه تنها همکار که برادری مهربان برایم بودند و از خداوند برایشان مغفرت آرزو کنم.
معلمین عزیزم روزتان مبارک و خاطراتتان همیشه ماندگار.
با یاد و نام خدا
یادی از گذشته و از آموزگاران خوبم
با سلام و تبریک سال نو و عید سعید نوروز.
مدتی قبل تصمیم گرفتم به پاس زحماتی که معلمینم برایم کشیده اند و برای جبران ذره ای هرچند ناچیز از تلاشهای این عزیزان، بیوگرافی زندگی این بزرگواران را به همراه عکس ایشان روی وبلاگم بگذارم.
نوشته ام را با مطلبی پیرامون زندگی آقای جلالی فر شروع و با مطلبی پیرامون زندگی آقای قاسم اندیشی ادامه می دهم. آقای اندیشی در سال تحصیلی 1344 در دبستان سینا در شهر مسجدسلیمان و در محله ی بازار چشمه علی، آموزگار پایه ی چهارم من بودند. آنچه در دنباله می خوانید، گفتگوی من با این عزیز می باشد.
آقای قاسم اندیشی
اسم من قاسم اندیشی و متولد 12 خردادماه سال 1320 مسجدسلیمان هستم. در سال 1340 و با مدرک دیپلم وارد خدمت آموزش و پرورش مسجدسلیمان شدم. ضمن کار موفق به اخذ لیسانس در رشته ی ادبیات گردیدم.
ابتدای ورود به خدمت در دبستان سینا مشغول کار شدم. سپس یک سال در مدرسه ی ارامنه و بعد از آن در دبیرستان حجاب فعلی ( دبیرستان شهدخت سابق )، مدرسه ی بابک ( علامه طباطبایی فعلی )، مدرسه ی آریا ( انقلاب فعلی ) و مدرسه ی دکتر فاطمی بی بیان کار کردم. پس از آن به شوشتر منتقل و مدتی را در آنجا مشغول کار بودم. پس از مدتی به اهواز منتقل شده و بقیه ی مدت کارم را با سمت دبیر در دبیرستانهای این شهر مشغول کار بودم و در سال 1373 نیز در اهواز بازنشسته گردیدم. فعلا نیز ساکن اهواز و در این شهر دوران باز نشستگی را می گذرانم.
دو پسر و دودختر دارم. یکی از پسرانم مهندسی مکانیک و دیگری کارشناسی مترجمی زبان و مهندسی آبیاری دارد. یکی از دخترانم لیسانس زبان دارد و دیگری هم در حال تحصیل است.
برای این عزیز بزرگوار آرزوی سلامتی، تندرستی وموفقیت روز افزون دارم.
در پایان از جانب تمامی دانش آموزان و همکلاسانم که در سال 1344 در پایه ی چهارم دبستان سینا شاگرد آقای اندیشی بودیم، برای آموزگار خوبمان از درگاه خداوند آرزوی سلامتی و سربلندی داشته و سال نو و عید سعید نوروز را به ایشان و خانواده ی ارجمندشان تبریک و تهنیت می گویم.
در همین جا باز هم از تمامی کسانی که نوشته ام را می خوانند و مطلبی درباره ی معلمین قدیمی دارند خواهش می کنم یا روی وبلاگم پیام یگذارند و یا به ایمیلم بفرستند تا به نام خودشان آن را روی وبلاگ بگذارم. این کوچکترین کاری است که ما دانش آموزان می توانیم در تقدیر از تلاشهای معلمینمان داشته باشیم، بزرگوارانی که در محیطی پراز کمبودها و محرومیتها، کوشش زیادی داشتند تا ما بتوانیم درس بخوانیم.