با یاد ونام خدا
دستور زبان فارسی
فعل از نظر شخص و عدد
====================
با یاد و نام خدا
زمان افعال
الف - ماضی : به فعلی می گویند که در زمان گذشته انجام شده باشد.
فعل ماضی دارای انواع زیر است:
1- ماضی ساده : بُنِ ماضی + م ، ی ، یم، ید، ند.
مثال = رفـتـم، رفـتـی، رفت، رفـتـیم، رفـتـید، رفـتـند.
2- ماضی استمراری : می + ماضی ساده.
مثال = می رفتم، می رفتی، می رفت، می رفتیم، می رفتید، می رفتند.
3- ماضی بعید : صفت + بودم، بودی، بود، بودیم، بودید، بودند.
مثال = رفته بودم، رفته بودی، رفته بود، رفته بودیم، رفته بودید، رفته بودند.
4- ماضی نقلی : صفت + ام، ای، است،ایم، اید، اند.
مثال = رفته ام، رفته ای، رفته است، رفته ایم، رفته اید، رفته اند.
5- ماضی التزامی : صفت + باشم، باشی، باشد، باشیم، باشید، باشند.
مثال = رفته باشم، رفته باشی، رفته باشد، رفته باشیم، رفته باشید، رفته باشند.
ب - مضارع : به فعلی می گویند که در زمان حال انجام گیرد.
فعل مضارع دارای انواع زیر است:
1- مضارع اخباری : می + فعل مضارع
مثال = می روم، می روی، می رود، می رویم، می روید، می روند.
2- مضارع التزامی : ب + فعل مضارع
مثال = بـروم، بـروی، بـرود، بـرویم، بـروید، بـروند.
پ : آینده : به فعلی می گویند که در زمان آینده انجام خواهد شد.
فعل آینده : خواهم، خواهی، خواهد، خواهیم، خواهید، خواهند + فعل ماضی.
مثال = خواهم رفت، خواهی رفت، خواهد رفت، خواهیم رفت، خواهید رفت، خواهند رفت.
نکته : صفت = شکل سوم فعل که این گونه به دست می آید ، بُنِ ماضی + ه مانند رفته.
موفّق باشید
این مطلب مربوط به صفحه ی 54 کتاب فارسی بخوانیم است.